Het verhaal van Roxanne

"De mens achter het gedrag"

“Je komt bijzondere mensen tegen die je anders nooit tegenkomt. Ik heb enorm veel geleerd over de wereld, mezelf en mijn eigen patronen”, antwoordt Roxanne op de vraag wat haar drijft.

Hoe het allemaal begon

Roxanne begon 8 jaar geleden bij dak- en thuislozenopvang De Elementen in Vlaardingen. Ze startte in de slaapdienst naast haar vaste baan op de universiteit. Al snel besloot ze haar baan op te zeggen na een ingrijpende gebeurtenis in haar leven en te gaan voor wat ze het liefste doet: volledig duiken in iemands verhaal en een houvast zijn voor mensen in een moeilijk periode in hun leven.

“In het begin werd ik enorm met mezelf geconfronteerd: al mijn normen en waarden werden op de proef gesteld en ik ontdekte dat ik een hoop vooroordelen had”, vertelt Roxanne over haar beginperiode als begeleider bij De Elementen. “Hartstikke fijn, want ik leerde daardoor enorm snel en veel. Iedereen die je tegenkomt, spiegelt iets in jezelf. Je wordt je bewust van hoe je met elkaar omgaat en wat voor direct effect dat heeft in het opbouwen van een band”.

Weg met die vooroordelen

Binnen De Elementen groeide Roxanne in verschillende functies en startte ze vlak voor de eerste corona lockdown als teamleider. Er werden extra noodopvanglocaties opgezet.

Op een dag kwam één van de cliënten helemaal trots naar haar toe met een foto van zichzelf. “Hij stond er precies zo op als hij is”, vertelt Roxanne. Er ontstond een idee. Samen met Rob van de Windwijzer (cultureel centrum in Vlaardingen) zette Roxanne een project op om het stigma van daklozen weg te nemen. “Altijd als er in het nieuws over daklozen wordt gesproken, zie je een afbeelding van jongeren die diep weggedoken zitten in hun capuchon, mensen die op een bankje liggen te slapen of van die halve handschoentjes dragen. Als twee van de dertig daklozen er zo uit zien, is dat veel!”.

Roxanne besloot om het échte verhaal te laten zien en bedacht samen met Rob dat de foto’s in de vorm van een tweeluik konden worden gepresenteerd. Op de ene foto zie je de sobere dakloze persoon en op de andere foto zie je de persoon krachtig en in de kleding van het beroep waar hij of zij van droomt. De fotoserie leverde Roxanne en Rob een nominatie voor de Waterwegcultuurprijs op. Daar ontstond vervolgens het idee om deelnemers zélf met een camera op pad te sturen, zodat wij de wereld door hun ogen kunnen zien.

Zelfredzaamheid en groei

“Het woord zelfredzaamheid vind ik ingewikkeld”, vervolgt Roxanne. “Ik zie regelmatig hoe zelfredzaamheid in de maatschappij als uitsluitingscriterium wordt gebruikt. Zelfredzaamheid is niet zwart-wit. Ik geloof er echt in dat de mens achter het gedrag zien het belangrijkste is. Bij De Elementen vinden we het belangrijk om naast mensen te staan en hen te accepteren zoals ze zijn. Wij kijken naar zelfredzaamheid als uitgangspunt en doel om mensen vaardigheden aan te leren waarmee ze zich beter staande kunnen houden. We helpen hen om uit die overlevingsmodus te komen, weer een stip op de horizon te zetten en stimuleren hen om zich richting die stip te ontwikkelen.”

Roxanne vindt het dan ook het allermooiste om de groei van de mensen die dak- of thuisloos zijn te zien. Dat zit soms in heel kleine dingen. Bijvoorbeeld iemand die uitlegt waarom ze niet naar therapie gaat, in plaats van gewoon weg te blijven. “Dat is voor sommige mensen een megastap voorwaarts”, vertelt ze trots.

“Dakloos raken kan iedereen gebeuren. Vaak vindt er een grote gebeurtenis plaats in iemands leven en is er een echt dieptepunt nodig om er weer bovenop te komen”, vertelt Roxanne. “Daar komen wij in beeld. “Het is helemaal niet erg om hulp nodig te hebben. Wij staan voor je klaar met wat jij nodig hebt!”